nancy van den berg

Recent luisterde ik naar een podcast waarin werd verteld dat, wanneer je van plan bent te schrijven, je het beste gelijk kunt beginnen. En als je niet weet wat je wilt schrijven, schrijf dat dan op: ik weet niet wat ik moet schrijven. Je merkt dat dan de rest vanzelf komt. En dat is nu precies bij mij van toepassing. Ik wil een blog schrijven over mijn allereerste Yoga-retreat. Een weekend waar ik, op een hele positieve manier, sprakeloos over ben. Want WAUW! wat heb ik genoten! Nadat het idee ontstond met de lieve eigenaren van de B&B waar de retreat plaatsvond, kwamen er veel mooie ideeën in mij op. Ik zag het gelijk voor me en voordat ik het wist stond het programma op papier. De samenwerking met de B&B ging ook heel vloeiend, en zo konden we eind maart beginnen met het maken van reclame. Wat we niet hadden verwacht, is dat het weekend binnen no-time was volgeboekt. WAUW! Oké… Things are getting real! Pas toen besefte ik me dat de retreat echt door zou gaan. Naarmate de tijd voorbij ging, kreeg ik het besef dat alles nu wel heel dichtbij kwam. En als klap op de vuurpijl lukte het me ook nog eens om een ademworkshop, gevolgd door een klankschalenbad te regelen met Nistal en Ilanit. (klik hier voor de website.) In november 2020 deed ik een ademworkshop bij Nistal en dit was voor mij een ‘life changing experience’. Tijdens deze ademworkshop kwam er van alles voorbij: trauma’s van vroeger, waardevolle mensen en de bevestiging dat ik het juiste pad aan het bewandelen ben. Voor mij was dit een zo een bijzondere belevenis, dat ik dit andere mensen ook wil laten ervaren. Daarom dook ik na de workshop achter mijn computer om Nistal te mailen. Hierdoor ontstond een heel fijn contact. Toen nog niet wetende dat ik op korte termijn een eigen Yoga-retreat zou organiseren. Terug naar de retreatOp vrijdag 25 juni kwamen de gasten van mijn retreat rond 16.00 uur aan bij de prachtige locatie op de Veluwe. We begonnen het weekend met een gezellige borrel. Omdat we hadden afgesproken er een weekend van te maken waar ook genoten mag worden van heerlijk eten en drinken, trokken we een fles bubbels open om het weekend in te luiden. En bij een borrel horen natuurlijk ook heerlijke (vegetarische) hapjes. De eerste dag sloten we af met een Yin-les, waarbij ik iedereen ook een korte hoofdmassage gaf. Dit wilde ik graag doen, omdat ik van mening ben dat mensen zich sneller op hun gemak voelen als er aanrakingen/massages zijn. Een vorm van overgeven een vertrouwen. Die nacht sliepen we allemaal heerlijk in onze fantastisch luxe bedden.Doordat we met een klein gezelschap waren, konden we flexibel zijn en we spraken met elkaar af dat degenen die dat wilden, de volgende ochtend om  7.45 uur bij elkaar zouden komen voor een meditatie. Na de meditatie volgde dan om 8.15 uur Hatha Yoga.Omdat het zulk fantastische weer was, konden we dit gelukkig buiten doen. Met uitzicht over een prachtig landschap waar paarden stonden die de sfeer nog relaxter maakten. Na de les werden we verrast met een overheerlijk ontbijt op het terras. Zuurdesembroodjes, een eitje, zelfgemaakte Granola, verse jus, kaas uit de omgeving en huisgemaakte bananenbrood… Het was ver boven mijn verwachtingen en dit alles nog steeds met het prachtige uitzicht over het rustgevende landschap. Tijdens het ontbijt spraken we met elkaar af hoe laat we zouden vertrekken voor de wandeling. En toen iedereen was opgefrist, vertrokken we de bossen in. Na iets meer dan vijf kilometer hebben we gepicknickt bij een klein vennetje aan de rand van de duinen en daarna zijn we via een andere route terug gewandeld.Voldaan kwamen we terug bij de B&B, waar we genoeg tijd hadden om te relaxen, zodat we met nieuwe energie aan het luxe (vegetarische) driegangen diner konden verschijnen. Het diner was echt fantastisch geregeld en heerlijk! We sloten de zaterdag af met een rustige Yin les (gelukkig ook buiten). Zondag was voor mij een dag waar ik erg naar uit had gekeken. We begonnen, weer heerlijk in de buitenlucht, met een meditatie, gevolgd door een Vinyasa flow. Door het kleine aantal gasten, kon ik goed inspelen op het niveau van iedereen.  Daardoor is het voor iedereen, van beginner tot iets meer gevorderd, een leuke les. De tafel voor het ontbijt was, net als zaterdag, rijkelijk gedekt. Het  bananenbrood was vandaag vervangen door huisgemaakte carrot cake met mascarpone en we hebben opnieuw gesmuld van al het lekkers.

'Soms is een stapje terug doen, juist vooruit gaan'. Deze zin gaat heel vaak door mijn hoofd. Soms lukt het me helaas niet om ernaar te luisteren, maar ook ik leer van iedere situatie...Ons hele leven is een soort van bergetappe en juist op momenten waarvan je denkt alles op een rijtje te hebben, kan het onverwachts toch weer goed ‘fout’ gaan. Gedachten als “Heb ik dát weer” en “waarom kan ik niet net zoveel aan als andere mensen?” gaan vaak door mijn hoofd. Want “zoveel deed ik toch allemaal niet?” En “ik neem toch rust” en “ik doe toch leuke dingen?” En ook “ik mediteer en sport toch iedere dag?”

Onthaasten tijdens een 3-daags verblijf op de Veluwe. Voor beginnende of net al ervaren Yoga beoefenaars; een niets moet alles mag weekend in een luxe B&B in Lunteren. Aankomst vrijdag vanaf 16.00 uur, vertrek zondag rond 15.00 uur. De Yoga sessie en meditaties worden geleid door mij!Je verblijft in de Boutique B&B De Gouden Wilg ligt aan de rand van de bossen met het Wekeromse Zand op loopafstand. Een fijne plek om tot rust te komen, met luxe kamers, met elk eigen sanitair. klik hier voor de website. Als één van de eerste gasten verbleven mijn vriend en ik in De Gouden Wilg. Zo ontstond het idee om samen een Yoga-weekend te organiseren. Nadat ik afgelopen oktober mijn eigen bedrijf ben begonnen en de ene na de andere opleiding afrond op Yoga gebied, is dit een droom die uitkomt!Tijdens dit weekend zal ik veel van mijn kennis rondom Yoga maar ook rondom leefstijl met jullie delen. Yoga betekent niet alleen maar poses beoefenen, het gaat veel verder. Yoga betekend verlichting, lichamelijk en geestelijk. Tijdens dit weekend zorgen we ervoor dat je voldoende tot rust gaat komen.

Het is alweer even geleden dat ik een blog heb geschreven. Dit had meerdere redenen.

‘Het perfecte dieet’, ‘het perfecte sportschema’ en ‘de perfecte leefstijl’ zijn titels die ik vaak voorbij zie komen.Mijn grootste geheim om de perfecte leefstijl te krijgen is dat er geen perfecte leefstijl is.Het begint bij een gezonde mindset.Tijdens de periode van mijn eetstoornis was ik bang voor veranderingen. Ik was bang om ongezond te worden, om mijn vaste patroon kwijt te raken en om aan te komen. Wat ik vergat was dat mijn vaste patronen op dat moment ook niet gezond waren en dat het leven niet draait om het getal op de weegschaal. We willen allemaal fit zijn, goed in onze vel zitten en gezond eten. Maar wat is fit zijn? Wat is goed in je vel zitten? En wat is gezond eten? Betekent fit zijn dat je een afgetraind lichaam hebt? Vier keer per week ijzer van de vloer tilt en sociale afspraken afzegt om te gaan hardlopen? Betekent goed in je vel zitten dat je alles hebt wat je wilt? Een goed betaalde baan hebt? Een mooie auto hebt en dat alles precies zo loopt als dat jij had gepland?  En betekent gezond eten dat je iedere dag 300 gram groenten en fruit eet en genoeg eiwitten en dat je hier dat niet van afwijkt, want dat is ongezond? Graag praat ik uit eigen ervaring en ook nu weer kan ik je vertellen dat bovengenoemde dingen misschien het ideaal plaatje lijken, maar dat ze dat voor mij zeker niet zijn. Een afgetraind lichaam maakt je niet persé fit. Als je alles hebt wat je wilt, zit je niet persé lekker in je vel en iedere dag hetzelfde eten is ook niet gezond. Rond 2017 had ik mijn draai helemaal gevonden, dacht ik. Ik gaf sportlessen en eindelijk durfde ik veel te eten. Dat deed ik omdat ik merkte dat dit mijn sportprestaties verbeterde. Vier keer per week stond ik minimaal 1,5 uur in de sportschool en at ik meer dan de gemiddelde vrouw. Iedereen had respect voor me. ‘From weak to strong’, daar leek het op en natuurlijk kan ik onwijs trots zijn op het feit wat ik in die periode voor elkaar had gekregen. Maar ik was nog steeds niet gelukkig. Wat niemand zag en kon zien, was dat ik altijd moe was, last had van blessures waar ik niet naar luisterde en mijn hele week draaide om mijn ‘gezonde leefstijl’. Ik zag er heel erg fit uit, maar was ik ook echt zo fit? Een burn-out lag op de loer, hoe kon dit nou… Ik was toch zo fit?Na een rondreis door Azië van vier maanden, wat op dat moment de beste keuze was om afstand te nemen van mijn ‘gezonde leefstijl’, maakte ik opnieuw dezelfde fout. Bij thuiskomst begon ik meteen weer met fanatiek trainen en ik pakte mijn ‘gezonde’ maaltijden weer op. Alles precies als voor mijn reis. Iedere keer zei ik tegen mezelf dat het relaxte leventje wat ik in Azië had zo fijn vond, maar ik luisterde er niet naar. Ik moest weer hetzelfde gewicht liften als voorheen en ik moest er weer hetzelfde uitzien als voor de reis. Want ik moest weer fit worden.Er kwamen steeds meer blessures, waarvan ik iedere keer weer zei dat het wel meeviel. Ook kreeg ik er een onwijs interessante, maar pittige baan bij voor iemand van 21 jaar. Als personal coach trainde ik op een gegeven moment 35 mensen per week, met allemaal een ander verhaal.  Mijn met ‘gezonde leefstijl’ kon ik ze precies vertellen wat ze wel en niet moesten doen om gewicht te verliezen en hun doelen te bereiken. Soms werkte ik tien uur per dag en daarnaast moest ik natuurlijk wel gezond eten en zelf ook nog trainen. De tweede burn-out stond voor de deur en dit kwam ‘simpelweg’ doordat ik de lat veel te hoog legde voor mezelf en ik teveel moest van mezelf. Deze baan was een droom die uitkwam! Het betaalde goed en ik kon mijn passie overbrengen. Maar in realiteit niet hetzelfde als in mijn droom.‘Sporten geeft ontspanning’ was mijn excuus. Maar de waarheid was dat als ik een dag niet ging sporten, ik onrustig werd doordat ik afweek van mijn vaste (zogenaamd) gezonde leefstijl.Begin 2019 ging ik weer op rondreis door Azië en deze keer had ik een doel. Ik was altijd al erg geïnteresseerd in Yoga en ik deed het ook regelmatig. Maar eigenlijk deed ik het alleen vanwege het fysieke gedeelte, naast al mijn trainingen. Aan het begin van mijn reis van zeven maanden deed ik in Thailand mijn 200 uurs Yoga teacher training. Dit was onwijs pittig, wat je niet verbaast waarschijnlijk, want ik hou ervan om de lat hoog te leggen voor mezelf. Deze keer was het alleen anders... Het was zwaar om een manier dat ik eindelijk de realiteit onder ogen kreeg. Het heeft mijn kijk op het leven veranderd. Ik vond eindelijk rust en het was het begin van een heel belangrijk nieuw hoofdstuk in mijn leven. Op dat moment begon ik te beseffen dat fit zijn, lekker in je vel zitten en gezond eten niks te maken heeft met ‘de perfecte levensstijl die je op instagram’ voorbij ziet komen. Fit zijn, lekker in je vel zitten en gezond eten beginnen allemaal bij je eigen mindset. Je bent fit als je je fit voelt en dit kan ook als je niet vier keer per week traint, minder spullen hebt en zo nu en dan een wijntje drinkt en een pizza eet. Altijd zei ik dat Yin Yoga niks voor mij is, omdat stil zitten niks voor mij is. Wie hield ik hier voor de gek? Het is waar dat ik heel erg gelukkig word van trainen en intense vormen van Yoga, maar alles met balans. En dat is de reden dat ik net ben begonnen met mijn volgende Yoga opleiding: 50 uur Yin Yoga. Het lukt me steeds beter om toe te geven dat ik het rustige toch wel heel fijn vind. Steeds vaker gun ik mezelf de tijd om echt te ontspannen. Steeds vaker kies ik voor waar mijn lichaam op dat moment om vraagt. Steeds beter leer ik mezelf kennen en daardoor train ik op het moment twee keer per week, vooral met eigen lichaamsgewicht en voor de rest hou ik het bij (Yin) Yoga. Mijn lichaam verandert. Mijn lichaam begint eindelijk weer gezond te worden, zoals een vrouwenlichaam hoort te werken. Juist doordat ik afwijk van die ‘perfecte leefstijl’ en ook dagelijks snoep.Dit noem ik fit. * Wil je meer weten over Yin Yoga? Op de website waar ik nu mijn opleiding volg vertellen ze er veel over.

NIETS!“Je website ziet er echt super uit!”“Je diensten zijn onwijs goed, het gaat zeker een succes worden!”“Je bent een inspiratie en voorbeeld voor velen.”“Je bent nog zo jong en toch al zoveel levenservaring, echt een topper!”“Dankjewel, Nancy dat je me zo goede raad kan geven, ik heb er echt wat aan.”Dit zijn complimenten die ik het afgelopen jaar onwijs veel heb gekregen. En nog steeds krijg ik een van deze complimenten wel dagelijks. Mijn eigen bedrijf starten… Ik had (en heb) er zoveel vertrouwen in. Vol energie maakte ik een plan. Eerst zou ik aan mijn website beginnen, om mijn verhaal met jullie te kunnen delen. Mijn rugzak vol levenservaring langzaam uitpakken, om mensen duidelijk te maken dat het allemaal niet gek is wat er in je hoofd omgaat. Om meer duidelijkheid te geven over een psychische ziekte en om mensen te inspireren met momenten waarop ik, soms letterlijk, moest vechten om te overleven. Stiekem was ik de hele situatie een beetje dankbaar. Omdat ik nu eindelijk de tijd had om mijn droom, een eigen blog beginnen, echt uit te laten komen. Ik bleef positief over de hele situatie en als er nieuwe maatregelen genomen werden, stelde ik mijn doelen een klein beetje bij. Mijn eigen bedrijf startte in oktober 2020. Dit was een hele happening voor mij! Spannend, trots, zin om mijn passie over te brengen, enthousiasme… Zoveel emoties gierden door mijn lijf. Zoveel goede ideeën. Mijn eigen bedrijfskleding, een fotoshoot, een eigen programma ontwikkelen, mijn website nog mooier maken, mensen kunnen helpen, inspireren, motiveren… Ja, al mijn dromen en doelen staan als een huis. Eindelijk sta ik 100 procent achter mijn eigen werk. Ik weet zeker dat ik het kan, dat het mensen gaat helpen en dat mijn diensten niet onderdoen aan gelijkgestemde coaches. Iedereen laat het me ook weten: “Nancy, je doet het zo goed! Heel veel succes!” En natuurlijk vind ik dit fijn om te horen. Maar… waar is de actie? Wat doe ik anders dan alle andere coaches om mij heen, waarvan ik iedere keer weer te horen krijg dat ze ‘scoren’? En natuurlijk moet ik het de tijd geven. Ondanks dat de huidige maatregelingen ervoor zorgen dat ik nu echt in de financiële moeilijkheden kom, ik geef het de tijd. Het is echt niet zo dat alles helemaal stilstaat. Van ieder uurtje dat ik mijn passie over mag brengen geniet ik voor de volle 100 procent. Maar ook zijn er soms momenten dat ik het allemaal niet meer zie zitten. Dan huil ik en is mijn motivatie even weg. En soms vraag ik me af waar ik het allemaal voor doe. Maar dit is mijn droom! Mijn eigen bedrijf, (privé) yogalessen geven, personal trainer zijn en mensen coachen. En dus geef ik het de tijd.

10 december 2012, maandag 

21 november 2012, woensdag 

30 oktober 2012, dinsdag 

13 september 2012, donderdag 

17 augustus 2012, vrijdag 

29 juni 2012, vrijdag Ik voel me leeg en daarbij gebeuren er een heleboel dingen op dit moment. Vandaag is de eerste dag van de zomervakantie en het voelt alsof ik deze zeven weken, vrij van school, heel goed kan gebruiken. Het voelt alsof ik vier dagen non-stop kan slapen.Op 14 juni is oma overleden en diezelfde dag kregen we het bericht dat ook de oom van mama is overleden. Er zat ongeveer zes uur tussen en dit was heftig en bijzonder tegelijkertijd. Allebei waren ze al een tijdje aan het vechten en ze hebben tegelijk besloten dat het goed is zo. Op 20 juni is de oom van mama gecremeerd en oma de dag daarna. Het waren twee heftige dagen achter elkaar en we wisten allemaal niet zo goed hoe we ons voelden. Het is beter zo maar toch is het een groot gemis. Allebei de crematies waren erg mooi en het voelde als een goed afscheid. De sfeer thuis is de laatste dagen een beetje om te snijden, maar dit is logisch. We zitten allemaal even niet zo lekker in onze vel en dit geeft een negatieve energie. Afgelopen weken waren behoorlijk gek en we zijn allemaal erg moe. Wel merk ik dat, naarmate er meet tijd overheen gaat, alles weer iets fijner begint te worden. Mijn lontje is nog wel erg kort en daardoor ben ik erg prikkelbaar. Vaak schrik ik van mijn eigen reactie als iemand iets aan mij vraagt. Zo snel geïrriteerd en zulke kattige antwoorden… Hopelijk kan ik dit gauw weer beter maken, want ik ben mezelf helemaal niet meer. Er is een lichtpuntje, het me lukt om mijn gewicht stabiel te houden. Het was zelfs genoeg om weer te mogen shoppen. Iedere dag zie ik dat getal op de weegschaal staan en ondanks dat ik hierdoor mama en papa een stukje meer opgelucht maak, voelt  het voor mij alsof ik klaar ben. Alsof ik nu niet meer aan hoef te komen. Dit was het gewicht dat we hadden afgesproken, en nu is het klaar, toch?  Nog steeds volg ik mijn eetlijst, omdat het me niet lukt om op gevoel te eten. Ik denk dat ik het niet eens wil. Als ik afwijk van mijn eetlijst, eet ik altijd minder. Hoeveel die lijst ook mijn neus uitkomt, ik wil niet weer een terugval krijgen. En dus heb ik besloten om die lijst nog maar een tijdje te blijven volgen. Dit is nu mijn houvast.