Op 31 oktober 2020 heb ik meegedaan aan een workshop ‘ademhaling’ die werd gegeven door Arno ten Veen. Iedere keer zeg ik tegen mezelf dat ik meer workshops en trainingen wil volgen, om te blijven ontwikkelen. En iedere keer deed ik het dan toch niet omdat het geld, tijd en energie kost. Maar nu wist ik dat ik uit mijn comfortzone moest stappen, want deze workshop trok me heel erg aan. Tijdens mijn Yoga opleiding in Thailand, nu alweer anderhalf jaar geleden, hoorde ik voor het eerst over Pranayma’s: ademhalingstechnieken. Nog nooit eerder had ik mij beseft hoe belangrijk een goede ademhaling voor de mens is. Jarenlang heb ik paniekaanvallen gehad. Mijn ademhaling zat altijd alleen maar in mijn borst en zonder dat ik het door had, zorgde dit ervoor dat mijn stress alleen maar erger en erger werd. Tijdens de opleiding kwam ik erachter wat een goede ademhaling allemaal met je doet. Bewust ademen, je longinhoud vergroten, doorademen en je ademhaling verdiepen Er kwam een hoop in mij los tijdens de workshop. Ik ben erg gevoelig voor de energie en aanwezigheid van andere mensen. De workshop duurde drie uur. Na anderhalf uur was er een pauze en we waren met ongeveer tien personen.

Een paar weken geleden, op 31 oktober 2020 deed ik een ademworkshop van Arno ten Veen. Het inspireerde me onwijs en daarom heb ik hem gevraagd of hij een klein stukje wilde schrijven over de workshop. Het is een onwijs mooi interview geworden waar ikzelf onwijs trots op ben! Veel lees plezier!- Tijdens de workshop hebben we verschillende oefeningen gedaan. De eerste oefening kwam uit de Kundalini Yoga. Tijdens mijn Yoga opleiding in 2019 had ik mijn eerste ervaring met deze techniek en dit was ‘life changing’ voor mij. Kan jij misschien iets meer vertellen over deze oefening en het doel ervan?

Ademhalingsoefening

Laat ik beginnen met de grootste lessen die ik dit jaar heb geleerd: - Laat de controle los. Plannen op lange termijn heeft geen zin. - Doe het gewoon. Ga ervoor en je wordt vanzelf meegenomen in de flow van het leven. - Speel in op de situatie. Zie het leven als een spel en neem niks te serieus. - Liefde is het belangrijkste in de wereld. Ik herinner me nog heel goed hoe ik me voelde toen we in maart te horen kregen dat we drie weken niet naar het werk mochten. Ik had een video-call met een collega en ik vertelde hem dat ik drie hele weken wel erg lang vond. Drie weken geen lessen geven, het voelde als een straf! En natuurlijk was daar weer de angst.Mijn collega vertelde me dat die drie weken zo voorbij zouden zijn en dat ik gebruik moest maken van de situatie om mezelf weer op te laden. In die periode ging het niet zo goed, er waren een heleboel dingen die ik nog moest verwerken, maar ik zat ik een zogenaamde ‘fight or flight’ fase. En toch bleef ik doorgaan… zodat ik niet hoefde te voelen.Dat was ook precies de reden waarom ik die drie weken zo lang vond. Natuurlijk wist ik dat het goed voor me zou zijn om even stil te staan. En waar ik zo bang voor was (en wat ik wilde ontwijken) gebeurde…Huilen, gevoelens, eenzaamheid, leegte, gemis… Alles kwam eruit. En toen werk ik ziek, heel ziek. Alle spanning spoelde langzaam mijn lichaam uit. Eindelijk gaf ik mezelf de ruimte om alles te verwerken. Maar daar moest ik eerst weer heel diep voor gaan. Na het hele diepe geval, werk het wel beter. Die drie weken zijn inmiddels al bijna negen maanden geworden en één ding is zeker: we zijn er voorlopig nog niet klaar mee. Afgelopen dinsdag, na de persconferentie en dus het nieuws ‘twee weken geen groepslessen’, voelde ik me weer even precies hetzelfde als in maart. Ik voelde onmacht, angst en boosheid. Nu met nog meer gevoelens. Want… Hoe krijg ik het toch steeds weer voor elkaar om precies dat te gaan doen, wat ze me niet veel later weer verbieden? Jep… ik heb 1,5 uur lang huilend in de armen van mijn vriend gelegen. Ik heb me laten troosten en ik was het allemaal gewoon even kwijt. Begin van de intelligente lockdown: ik werkte in de bedrijfsfitness, maar toen was er geen werk meer en werd mijn contract niet verlengd. September: ik startte met werken bij een lunchroom. MEGA LEUK!!! Anderhalve maand later moesten ze (weer) sluiten en was er geen werk meer voor mij.1 november: ik startte als zzp’er. Ik kon gelijk beginnen: Yogalessen geven in een sportschool. Drie dagen later werden de maatregelen aangescherpt en werden groepslessen verboden. En toen, na anderhalf uur verdrietig zijn, kwam er veel gedachten bij me op:

Natuur Waar denk je als eerste aan als je het woord ‘natuur’ hoort? Mijn eerste gedachten waren: bomen, planten, de zee, bloemen en bladeren.Ik werd geïnspireerd door een fantastische oud collega en tegenwoordig goede vriendin. Ze vertelde me dat ze zich tegenwoordig verdiept in de natuur. Met mijn leergierige aanleg, ben ik gelijk achter mijn laptop gekropen om het woord ‘natuur’ op te zoeken. Want, wat betekent het woord nou eigenlijk? Dit is wat ik vond:   1) Aangeboren neiging 2) Aanleg 3) Aard 4) Al wat groeit 5) Buiten 6) Deel van het delfstoffenrijk 7) Geaardheid 8) Gemoed 9) Gestel 10) Heelal 11) In wezen geen droge tijd 12) Inborst 13) Ingeboren aard 14) Innerlijk 15) Innerlijk gevoel 16) Inslag 17) Karakter 18) Landschap 19) Mentaliteit 20) NaturaNa het lezen van al deze omschrijvingen viel het mij op dat het woord ‘natuur’ niet alleen gaat over wat buiten groeit en bloeit, maar ook wat in ons groeit. Het is vast niet toevallig dat het woord ‘natuur’ ook gaat over ons innerlijk, ons gevoel, ons karakter en hoe we zijn. Na het lezen van een aantal blogs over de natuur, kwam ik tot de conclusie dat ‘natuur’ ons veel mooie dingen te bieden heeft. En niet alleen om buiten van te genieten.In de snelle maatschappij van tegenwoordig vergeten we allemaal wel eens om even stil te staan. We zitten vastgekleefd tussen vier muren. En misschien is dit wel het goede moment om je te beseffen welke lessen de natuur ons leert. De natuur zit vol wonderen Een bloem die bloeit, een boom die zijn wortels in de grond laat groeien, het heelal met alle sterren en planeten waar wij maar een piepklein onderdeel van zijn, dieren die hun intuïtie volgen. Heb je je wel eens gerealiseerd welke prachtige wonderen er buiten allemaal gebeuren? Dit gevoel van besef kan je al krijgen door naar buiten te gaan en naar een boom te kijken. Net iets langer dan je normaal gesproken zou doen. Neem het in je op en wees je bewust van het gevoel wat in je opkomt. Alles is met elkaar verbondenWe zijn geneigd om alles apart van elkaar te bekijken. Dit gebeurt in de wetenschap ook vaak. Tijdens het onderzoeken leggen we iets onder een vergrootglas en we bestuderen het tot in de kleinste details. We vergeten daarbij één ding: verbondenheid. Alles is met elkaar verbonden.

Ik ben ondernemer!

WAT ALS. Je hoort het vast regelmatig, en je zegt het vast ook regelmatig: Wat als… Wat als er geen Corona was geweest.Wat als we niet zo’n mooie zomer hadden gehad.Wat als alles beter onder controle was geweest.We kunnen overal  ‘wat als’ voor plakken. Maar het mooie is, je weet niet wat ‘wat als’ gaat veranderen. Je weet niet hoe je leven eruit had gezien als Corona er niet was geweest. En je weet al helemaal niet of je leven nou echt beter was geweest zonder Corona, we vinden namelijk altijd wel iets wat ons leven moeilijk maakt. En daar ga je ook nooit achter komen!Corona is er, en we moeten het er mee doen. Het is zoals het is! Natuurlijk is het niet leuk en ja, ook ik ben wel eens bang. Dan zie ik het even niet meer zitten en wil ik niets liever dan vluchten naar een onbewoond eiland. Direct nadat ik de knoop had doorgehakt om te gaan werken als zzp’er, een eigen bedrijfje beginnen, werden de Corona-maatregelen weer strenger. Ik had het toen net helemaal voor elkaar; ik had een baantje gevonden in een lunchroom, voor twee dagen per week. Die baan zou mijn houvast worden bij de opbouw van mijn eigen bedrijfje, een kleine zekerheid voor inkomsten iedere maand. Maar toen ging de horeca weer dicht en dus is daar geen werk meer voor mij…

Daar heb je hem weer… Angst!Doordat ik angst had, stelde ik het maken van mijn eigen website maanden uit. Ondanks dat ik al een hele tijd die droom had om mijn website te beginnen, lukte het me steeds weer excuses te verzinnen  om (nog) maar niet te hoeven beginnen: het kost teveel tijd, het gaat me geld kosten, zitten mensen wel op mijn verhaal te wachten, ik kan helemaal niet met computers en websites omgaan… Het was zoveel veiliger om gewoon niet te beginnen aan deze droom. Toen ik eindelijk, door een gesprek met een goede vriend, de knoop doorhakte om toch te beginnen, besefte ik me dat angst me in de weg had gezeten. Nu was het juiste moment daar en ik heb deze angst doorbroken. Nog iedere dag ben ik heel trots op mijn eigen website. En ondanks dat het niet iedere dag even makkelijk gaat, kan ik zeggen: “Het is me gelukt!” Sinds een tijdje heb ik nog een droom:  mijn eigen baas zijn, dus werken als zzp’er.  (personal) Yogalessen en (personal) trainingen geven, en vooral niet meer te veel uren maken als ‘schoonmaker’ in een gym. Ook voor deze droom had ik steeds weer nieuwe excuses: zo zou ik eerst mijn 500-uurs yoga-opleiding in Thailand moeten doen. Maar ja, Corona zorgt ervoor dat we niet kunnen reizen… En zo waren er nog meer excuses: ik voel dat ik hier nog niet klaar voor ben, ik ben super dyslectisch en kan echt helemaal niet overweg met al die cijfertjes, ik ga zeker niet genoeg verdienen, er zijn zoveel mensen die voor zichzelf beginnen op het moment, hier kom ik nooit tussen.  Ondertussen ben ik al een half jaar aan het solliciteren en de banenmarkt is echt helemaal ruk! Je voelt waarschijnlijk al waar dit naartoe gaat… Het is hoog tijd om weer uit mijn comfortzone te stappen! Niet geschoten is altijd mis. En nadat er een paar oud-klanten naar me toe kwamen met de vraag wanneer en waar ik weer les zou gaan geven, bedacht ik me dat het nu een goed moment is om voor mezelf te beginnen. Als ik te lang wacht, dan raak ik mijn naam kwijt. Dan ben ik er te lang uit geweest en wordt het steeds lastiger om klanten te vinden. Het is tijd om uit mijn veilige kamertje te komen. Werkloos zijn heeft lang genoeg geduurd! Altijd wil ik die ‘independent woman’ zijn. Dus laat ik mezelf ook deze keer zien dat ik mijn dromen waar kan maken. Ook deze keer vecht ik weer voor mijn plek in de maatschappij. Ik ga doen waar ik goed in ben: mensen helpen, ze een goed gevoel geven en lessen geven. Vaak zeiden mensen tegen mij: “oh, je bent nog jong, je hebt nog tijd zat!” Maar als ik dit blijf zeggen, dan ben ik opeens jaren verder en heb ik nog steeds niks bereikt. 24 is een mooie leeftijd om te starten en dit is precies wat ik ga doen!Doel: 2 januari starten met een groep mensen die hun goede voornemens willen omzetten in daden. Blijvend gedragsverandering toepassen doormiddel van yoga, training of een combinatie hiervan. Het geluk wat ik voel overbrengen naar zoveel mogelijk mensen. Samen knallen om jou doelen te behalen, of dit nou aankomen, afvallen, gelukkig worden of stabiel blijven is. 2 januari is mijn coaching programma af en ben ik mijn eigen baas!Nu is trainen met mij al eerder mogelijk! Ook ga ik snel beginnen met yogalessen geven in sportscholen en ik zal zo snel mogelijk losse personal trainingen gaan aanbieden. 

DRUK ZIJN “Hey, hoe gaat het met je?” “Druk!”

De zomer is nu echt voorbij. We zitten alweer in oktober en ik heb geprobeerd zo lang mogelijk van de zomerzon te genieten. Op de laatste dag van de zomer ben ik de hele middag en avond op het strand geweest. Het was al helemaal donker en megakoud toen ik me bedacht dat ik beter naar huis kon gaan. Accepteren dat de herfst eraan komt en dat de zomer vanzelf weer terug komt. Geduld hebben en genieten van andere dingen in het moment. Dit klinkt allemaal een beetje dramatisch, maar ik ben nog steeds gewoon de blije Nancy die ik de hele zomer was, hoor. Haha. De zon, warmte en buiten zijn, zijn gewoon dingen die bij mij passen en waar ik mijn energie vandaan haal.Jullie weten het nu allemaal wel… Mijn zomer was echt geweldig! Nog veel denk ik terug aan de dingen die zijn gebeurd en soms betrap ik mezelf erop dat ik dan opeens (in het openbaar) hardop aan het lachen ben. Als ik nu naar buiten kijken en de regen hoor vallen, kunnen al die mooie herinneringen me ook heimwee geven naar de zomer. Ik merk dat ik het een stuk makkelijker vind om vrolijk is zijn wanneer de zon schijnt. Maar natuurlijk besef ik me ook heel goed dat er zonder regen geen bloemen zijn. Het is zeker ook weer fijn om lekker op mijn bank te ploffen en een filmpje aan te zetten met een dekentje over me heen. Nu kwam ik op een heel goed idee om de positieve vibes van afgelopen zomer een klein beetje vast te houden. We hebben een heleboel foto´s gemaakt en in eerste instantie dacht ik eraan om een fotoboek te maken. Maar toen bedacht ik me dat ik daar vast niet iedere dag in ga kijken. En zo kwam ik op het idee om er een verjaardagskalender van te maken. Omdat ik ook nogal eens verjaardagen vergeet, is dit een hele mooie combinatie. Ik kijk nu iedere dag even op de kalender of er iemand jarig is en denk ik even terug aan de heerlijke, warme zomer met een heleboel lieve mensen die ik heb mogen leren kennen. Deze kalender heb ik gemaakt bij studentendrukwerk. Ook hebben ze een heleboel andere producten zoals deze canvas met lijst, wat een stoere look geeft aan jou favoriete foto. Voor mijn lezer heb ik een kortingscode kunnen regelen. Voer bij het afrekenen de code ' b72c54bb5b694dd ' in en je krijgt 10% korting op het totaal bedrag. 

Motivatie Wat is jouw motivatie? Waarom sta jij iedere ochtend op? Waarom doe jij de dingen die je op dit moment doet? Ziet jouw leven er op dit moment uit zoals je dat wilt, ben je tevreden?Regelmatig vragen mensen aan mij hoe het komt dat ik zoveel doorzettingsvermogen heb. Waarom ik zo gemotiveerd en enthousiast ben en iedere keer weer verder kom in de dingen die ik doe. Als ik dan vertel dat ik iedere ochtend vroeg opsta om mijn dag met yoga te beginnen, haken er al mensen af en sommigen verklaren me voor gek. Wel vinden ze het knap van me dat ik dit zo doe. En omdat ik daarbij ook nog erg nieuwsgierig ben, heb ik het woord ‘motivatie’ opgezocht op internet. Want wat is motivatie nou eigenlijk? Ik vond super interessante antwoorden op deze vraag. Op Wikipedia staat alles tot in de puntjes uitgelegd. In deze blog wil ik vooral ingaan op de behoeften en verwachtingen van het onderwerp motivatie. Waarom is iemand gemotiveerd? Volgens verschillende wetenschappers hebben mensen altijd wel ergens behoefte aan. Hieruit ontstaat motivatie om deze behoefte(n) waar te maken. Volgens theorieën hebben alle mensen basisbehoeften, zoals eten en veiligheid. Zodra aan deze behoeften is voldaan, gaan we streven naar bijvoorbeeld erkenning en zelfverwezenlijking. Onze motivatie wordt sterk beïnvloed door verwachtingen die we over onszelf hebben. Je zal minder gemotiveerd zijn als je jezelf blijft vertellen dat je iets toch niet kan. De invloed van verwachtingen op motivatie is uitgewerkt in verschillende theorieën. Zelfeffectiviteit Zelfeffectiviteit is het vertrouwen hebben in jezelf. Om met jouw talent ervoor te zorgen dat je omgeving succes heeft. Dit is een belangrijk onderdeel bij motivatie. Je bent sneller gemotiveerd om iets te doen als je het idee hebt dat je beschikt over de dingen die nodig zijn om het uit te voeren. Zelfeffectiviteit heeft op veel vlakken invloed als het gaat om motivatie. VerwachtingstheorieVolgens de verwachtingstheorie hangt de sterkte van motivatie voor de dingen die wij doen af van drie factoren: verwachting, instrumentaliteit en valentie (je eigen basisbehoefte). Wanneer je de keuze hebt tussen verschillende dingen om te doen, zal je altijd kiezen voor de optie met de grootste motivatiesterkte. Hoogleraar Victor Vroom schreef over de verwachtingstheorie. Zelf vond ik dit een heel interessant artikel.  Fantasie Dit vind ik persoonlijk het meest leuke stuk van de blog. Als je een doel wilt behalen, zal het vaak zo zijn dat je een fantasie hebt over dit doel: “het zou mooi zijn als…”

ONZEKERHEIDNiet alleen tijdens mijn eetstoornis maar ook al ver daarvoor, wilde ik er maar al te graag bij horen. Als iemand in mijn directe omgeving zei: “we moeten naar links”, en ik dacht: “nee, het moet rechts zijn”, dan gingen we toch naar links. Ik liet niet eens weten dat ik dacht dat we naar rechts zouden moeten. Ik was bang voor hoe er gereageerd zou worden, bang dat ik betweterig over zou komen en vooral… dat ik niet leuk gevonden zou worden. Tijdens mijn eetstoornis werd dit allemaal nog een stukje erger. Vertellen dat het niet goed met me ging, was een hele grote stap. Juist ook omdat alles met ups en downs kwam en ik mezelf al snel een aansteller vond. Bang voor reacties als: “daar heb je haar weer met haar gezeur.” Wanneer iemand op een vrijdag of zaterdag aan me vroeg of ik nog iets ging doen, en ik me dan bedacht dat ik geen plannen had voor het weekend (en waarschijnlijk gewoon weer met een kop thee op de bank zou zitten die avond), voelde ik me zo rot. ‘’Ze vinden me vast saai… ‘’ Ook nu, na mijn eetstoornis, ben ik nog wel eens onzeker. Mensen hebben soms een (voor)oordeel en niet iedereen vindt je even aardig. Als ik vertel over mijn leefstijl, krijg ik reacties als: “jij hebt makkelijker praten. Je bent jong, lenig, gezond en weet veel over voeding/training.” Maar je denkt toch serieus niet dat mijn weg naar hetgeen ik nu heb zo makkelijk was? 'The quickest way to acquire self-confidence is to do exactly what you are afraid to do.'Daar komt heel veel discipline bij kijken. Toen ik ziek was kon ik niet eens naar de sportschool omdat mijn lichaam te zwak was. Ik wist echt niet zoveel als ik nu weet, deed veel opleidingen, trainingen en in mijn vrije tijd deed ik niks anders dan leren over yoga/training en voeding. Het heeft me zes jaar gekost om te komen waar ik nu ben en geloof me, ik kwam van heel diep. Nu ben ik onwijs trots op alles wat ik al heb mogen bereiken. En toch ben ik soms nog steeds, door die reacties, onzeker. Mensen vragen mij om advies, maar aan de andere kant luisteren ze niet. Om vervolgens te antwoorden met: “ja, als ik jouw lichaam had gehad…” (of vul zelf een leuk antwoord in). Daarna verandert er niets en gaan weer door met hun veilige leventje. Omdat het eng is om iets nieuws te proberen.  Dat is best wel frustrerend (en misschien ook wel voor die persoon). Dan vraag ik me af waar ik het dan allemaal voor doe, waarom steek ik energie in jou om je vragen te beantwoorden? Als je dan gewoon weer verder gaat waar je gebleven was. Maar dan wel na een reactie die mij persoonlijk raakt.   Ook krijg ik wel eens opmerkingen als: “maar zou je niet gewoon van je leven gaan genieten in plaats van zoveel bezig te zijn met sporten?” Zulke reacties brengen me ook aan het twijfelen. Ben ik dan nog steeds zo’n saaie doos? Ik denk dat er veel mensen zijn die zich hierin herkennen. Want we beseffen ons niet dat onzekerheid ontstaat door dingen die we onszelf aanpraten. Want nee… ik ben geen saaie doos, ik heb gewoon mijn passie gevonden. En nee… ik ben geen betweter, ik vind het gewoon leuk om te leren. Nee… ik kan niet overal bij horen, maar de juiste mensen om mij heen hebben, is wat ik nodig heb. En de rest, hoe lief of aardig ze ook zijn, passen gewoon niet bij mij. Soms krijg ik inderdaad ‘negatieve’ reacties, maar ik heb ook al een heleboel mensen mogen helpen. Mensen die wel iets hebben gedaan met een advies van mij, en ik heb ook mooie vriendschappen mogen opbouwen. Het jammere aan het mensenbrein is dat we geneigd zijn negatieve dingen te onthouden en positieve dingen als iets normaal te zien. Ik kan me mijn reis naar Ghana nog goed herinneren. Het was de eerste keer dat ik op reis ging en ik had me heel erg goed voorbereid. Ik had alles over het land opgezocht. Toen ik de meiden ontmoette waarmee ik een maand in een gastgezin zou slapen, kwam ik er al gauw achter dat ik de enige was die zich zo had voorbereid. Hierdoor kwam gelijk de onzekerheid opzetten. Want was het positief of negatief dat tegen mij gezegd werd: “wat weet jij veel over het land.”  Ik vroeg me af of het niet beter was om mijn mond te houden en doen alsof ik van niks weet? En ik vroeg me ook of ze me irritant en een betweter vonden? Achteraf bleek dat ik hier niet zoveel mee bezig had hoeven te zijn, want de maand was fantastisch en in Ghana heb ik mijn beste vriendinnen leren kennen. Achteraf is alles altijd een stuk makkelijker! Maar sinds ik steeds beter leer om per dag te leven (ja daar issie weer... op de dag leven is geweldig!), merk ik ook dat ik minder zorgen heb over hoe andere mensen over mij denken. Hierdoor loop ik mezelf steeds minder vaak voorbij en durf ik ook eens nee te zeggen. Het is prima als je mij niet aardig of leuk vindt, maar hier heb ik geen last meer van. Alles wat ik doe, doe ik voor mezelf en niet voor de reacties van anderen. Wil je op de hoogte blijven van al mijn dagboekverhalen en blogs?Schrijf je hier in voor mijn nieuwsbrief en ik stuur jou 1 keer per week een update.