En toen gebeurde er...

NIETS!

“Je website ziet er echt super uit!”
“Je diensten zijn onwijs goed, het gaat zeker een succes worden!”
“Je bent een inspiratie en voorbeeld voor velen.”
“Je bent nog zo jong en toch al zoveel levenservaring, echt een topper!”
“Dankjewel, Nancy dat je me zo goede raad kan geven, ik heb er echt wat aan.”

Dit zijn complimenten die ik het afgelopen jaar onwijs veel heb gekregen. En nog steeds krijg ik een van deze complimenten wel dagelijks. Mijn eigen bedrijf starten… Ik had (en heb) er zoveel vertrouwen in.

Vol energie maakte ik een plan. Eerst zou ik aan mijn website beginnen, om mijn verhaal met jullie te kunnen delen. Mijn rugzak vol levenservaring langzaam uitpakken, om mensen duidelijk te maken dat het allemaal niet gek is wat er in je hoofd omgaat. Om meer duidelijkheid te geven over een psychische ziekte en om mensen te inspireren met momenten waarop ik, soms letterlijk, moest vechten om te overleven.

Stiekem was ik de hele situatie een beetje dankbaar. Omdat ik nu eindelijk de tijd had om mijn droom, een eigen blog beginnen, echt uit te laten komen.
Ik bleef positief over de hele situatie en als er nieuwe maatregelen genomen werden, stelde ik mijn doelen een klein beetje bij.

Mijn eigen bedrijf startte in oktober 2020.
Dit was een hele happening voor mij! Spannend, trots, zin om mijn passie over te brengen, enthousiasme… Zoveel emoties gierden door mijn lijf.
Zoveel goede ideeën. Mijn eigen bedrijfskleding, een fotoshoot, een eigen programma ontwikkelen, mijn website nog mooier maken, mensen kunnen helpen, inspireren, motiveren…

Ja, al mijn dromen en doelen staan als een huis. Eindelijk sta ik 100 procent achter mijn eigen werk.
Ik weet zeker dat ik het kan, dat het mensen gaat helpen en dat mijn diensten niet onderdoen aan gelijkgestemde coaches.

Iedereen laat het me ook weten: “Nancy, je doet het zo goed! Heel veel succes!”
En natuurlijk vind ik dit fijn om te horen.
Maar… waar is de actie?

Wat doe ik anders dan alle andere coaches om mij heen, waarvan ik iedere keer weer te horen krijg dat ze ‘scoren’?
En natuurlijk moet ik het de tijd geven. Ondanks dat de huidige maatregelingen ervoor zorgen dat ik nu echt in de financiële moeilijkheden kom,
ik geef het de tijd.

Het is echt niet zo dat alles helemaal stilstaat.
Van ieder uurtje dat ik mijn passie over mag brengen geniet ik voor de volle 100 procent.

Maar ook zijn er soms momenten dat ik het allemaal niet meer zie zitten. Dan huil ik en is mijn motivatie even weg. En soms vraag ik me af waar ik het allemaal voor doe.

Maar dit is mijn droom!
Mijn eigen bedrijf, (privé) yogalessen geven, personal trainer zijn en mensen coachen.
En dus geef ik het de tijd.